Korinthe was een polis op de Peloponessos. De stad werd gesticht door de mythische koning Sisyphos en was erg belangrijk in de Griekse Oudheid. De stad lag erg gunstig op de landengte tussen Attika en de Peloponessos. Hierdoor konden de Korinthiërs hun handelspositie uitstekend benutten: Bovendien was hier ook een plaats waar Griekse schepen tegen een forse betaling van de ene kant naar de andere kant konden laten over trekken, de diolkos. Van deze baan zijn nog resten te bezichtigen, maar wij doen dat niet tijdens onze reis. Overigens was het vervoer zo kostbaar dat de meeste schepen er voor kozen om om de Peloponnesos heen te varen. 

Zowel Athene als Sparta dreven handel met Korinthe. De stad werd echter volledig verwoest in 146 v. Chr, toen de Romeinen Griekenland veroverden en een statement wilden maken naar de Griekse bevolking: als de andere Grieken hun gezag niet accepteerden, zou ook hen dit overkomen. Natuurlijk accepteerden de Grieken toen snel het Romeinse gezag.  Uiteindelijk werd Korinthe ook weer opnieuw opgebouwd door de Romeinen (onder Julius Caesar).

De stad groeide uit tot de belangrijkste plek in Zuid-Griekenland. Eens per twee jaar werden hier de Isthmische Spelen gehouden, welke alleen door de Olympische Spelen overtroffen werden. Tijdens de Isthmische Spelen werd vooral Poseidon vereerd. Het oude Korinthe bezoeken we tijdens onze reis verder niet. We focussen ons in de regio op het Kanaal van Korinthe en de Akrokorinth.

KANAAL VAN KORINTHE | ΔΙ'ΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΚΟΡ'ΙΝΘΟΥ
Onze eerste stop na Athene is het Kanaal van Korinthe (Διώρυγα της Κορίνθου). Vroeger was de Peloponnesos een echt schiereiland: Alleen door landengte alhier was het eiland verbonden met het Griekse vasteland. Je zou dus kunnen zeggen dat dit kanaal van de Peloponnesos een echt eiland gemaakt heeft. Al sinds de oudheid waren er plannen om de landengte te doorklieven, zoals boven gezegd. Volgens berichten wilde de Korinthische tiran Periander, in de 7e eeuw v. Chr., al een poging doen, maar ging deze niet door toen het Orakel van Delphi hem een negatief advies gaf. Julius Caesar, de Byzantijnen, de Venetianen - allen braken ze hun hoofd over de uitvoer van het plan. Pas in 1882 werd er definitief een doorbraak gemaakt en werd het kanaal aangelegd. De scheepvaart hoefde niet langer om de Peloponnesos en de zo gevreesde Kaap Malea op de zuidpunt daarvan heen te varen. Als plek werd het smalste stuk van de landengte genomen. Hier was het land maar iets meer dan zes kilometer breed. Het kanaal is 6343 meter lang, en slechts 23 meter breed. Voor grote schepen is het een nerveuze bedoeling om door het kanaal te varen. Er is maar weinig ruimte over. Door de diepte van het kanaal (8 meter) is het tegenwoordig niet meer geschikt voor de allergrootste containerschepen. Voor toeristen en kleine vrachtschepen is het nog altijd een geliefde plek.

AKROKORINTH | ΑΚΡΟΚΌΡΙΝΘΟΣ
Na het Kanaal van Korinthe zien we de Akrokorinth (Ακροκόρινθος) opdoemen. Deze 575 meter hoge rotsheuvel is vanuit de wijde omgeving goed te zien en omgekeerd geldt natuurlijk hetzelfde. Vandaar dat het een strategische plek was om een fort te bouwen. Elke bezetter van de streek heeft op de heuvel zijn sporen duidelijk nagelaten: de Grieken, de Byzantijnen, de Franken, de Kruisvaarders, de Venetianen en de Ottomanen. Door een onderaardse waterbron, de Peirenebron, bleek de Akrokorinth een onneembare vesting voor wie hem belegerde: De watertoevoer stopt hier nooit. Als je de Akrokorinth bezoekt, zie je duidelijk de verschillende tijdperken en hun resten. Het laagste stuk van het fort bestaat uit Ottomaanse resten. Daarna tref je een Frankisch complex aan, waarna je uit komt bij het hoogste deel van de berg, waar de Byzantijnen de antieke resten hebben proberen te verwerken in hun complex. Van de majestueuze stad die hier ooit lag, is weinig meer over, al zijn er nog resten zichtbaar van badhuizen, woonhuizen en moskeeën. Op de top vinden we nog fundamenten van een Afroditetempel die hier ooit gestaan heeft. De klim naar de top is fors, maar biedt wel een prachtig uitzicht over Isthmos en de omgeving.