Na Athene is Olympia ongetwijfeld de bekendste plek in Griekenland. Het gold een millennium lang als het centrum voor religie en sport in Griekenland. Het heiligdom bloeide in de tijd van de Myceners al en de Olympische Spelen zouden, in een van de vele ontstaansverhalen, zelfs gesticht zijn door Pelops. Toen de Doriërs in Olympia kwamen wonen en de plek gebruikten om Zeus te vereren, werd Olympia pas echt van groot belang. De stad werd vernoemd naar de plek waar 'hun' Zeus woonde: de Olympus. Onder keizer Hadrianus nam de betekenis van Olympia duidelijk af.

Vlak bij de opgraving van Olympia is het museum te vinden. In dit museum staan enkele bijzondere beeldhouwwerken. Een van de meest imposante stukken is de reconstructie van de timpanen van de tempel van Zeus in Olympia. Daarnaast vinden we in dit museum ook het aan Praxiteles toegeschreven beeld Hermes en het kind Dionysus en de Nikè van Paionios.

De opgraving van Olympia bevindt zich in op een vlak, bosrijk terrein. We beginnen achteraan op het terrein. Hier vinden we het oude stadion. Er ligt nog steeds een baan om hard te lopen, waar je dagelijks heel veel toeristen kunt zien die een wedstrijdje met elkaar doen. Vroeger kon een hardloopwedstrijd drie namen hebben: stadion (στάδιον, van start naar finish), diaulos (δίαυλος, heen en weer) of dolichos (δόλιχος, bestaande uit 7 tot 24 stadiën). Tot slot was er ook de hoplitodromos (οπλιτών δρόμος), waarbij soldaten in uniform een hardloopwedstrijd hielden. De boog die toegang gaf tot het stadion werd omstreeks 290 v. Chr. gebouwd.

Naast het stadion is vanzelfsprekend de Tempel van Zeus van groot belang. Hij werd hier immers vereerd. De tempel werd vermoedelijk rond 470 v. Chr. gebouwd, toen de Olympische Spelen op hun grootst waren. De Dorische tempel was vooral bekend vanwege het beeld dat er binnen stond. De beeldhouwer Phidias, die ook betrokken was bij de aanleg van de Akropolis in Athene, kreeg de opdracht om een majestueus beeld te maken van Zeus. Hiervoor kreeg hij een werkplaats in Olympia, die even groot was als de cella van de tempel. Het resultaat was een 13 meter hoog beeld, uit ivoor en goud. Het beeld is volledig verloren gegaan, maar het atelier van Phidias is in Olympia nog te zien.

Als je Zeus gaat vereren, kan zijn vrouw niet achter blijven. De Tempel van Hera is echter veel ouder dan die van Zeus: Al rond de 7e eeuw v. Chr. stond op deze plek een houten tempel, destijds gewijd aan zowel Hera als Zeus. Toen Zeus zijn eigen tempel kreeg, werd deze tempel alleen gebruikt voor Hera. Bij de opgravingen in Olympia werd op de plek van de tempel een hoofd van Hera gevonden, evenals het standbeeld van Hermes, zoals we dat in het museum nu zien.

Verder zien we in Olympia nog het gymnasium. Deze plek werd gebruikt om te trainen voor het sporten. Het Palaestra, daterend uit de derde eeuw v. Chr., is nog goed zichtbaar. Hier werd vooral getraind voor sporten als boksen, worstelen en de springwedstrijden. In Olympia zien we verder slechts een bouwwerk dat aan mensen gewijd is. Philippus II van Macedonië schonk de tholos aan Olympia na overwinningen in zowel atletiek als de oorlogen. Binnen in het zogenoemde Philippeion stonden standbeelden van Philippus II zelf, maar ook van zijn vrouw Olympias, zijn ouders Amyntas III en Eurydice I en niet te vergeten zijn meest geliefde zoon Alexander de Grote. Het Philippeion etableerde Alexander als de wettige erfgenaam van de macht van Philippus.